We hebben twee nieuwe collega’s!

 

We hebben twee nieuwe collega’s! Niels Jansen en Melissa Nio. Beiden niet bang voor avontuur en hard werken. Ze hebben met eigen ogen gezien waarom ze zich willen inzetten voor regeneratieve landbouw en hier al de nodige uren in meegedraaid. De komende tijd zetten ze hun kennis en kunde in voor het Lenteland team en de boeren. Niels richt zich op de financiële werkzaamheden van de boeren en Lenteland en Melissa zet haar creativiteit in voor de communicatie en evenementen.

 

Niels Jansen
Niels is een avontuurlijke Brabander, met kalme uitstraling. Hij zal de komende tijd Lenteland en de boeren ondersteunen met zijn financiële inzicht. Ook springt hij bij als ‘farmsitter’, zodat de Lenteland boeren met een gerust hart het werk op het land even uit handen kunnen geven als er aandacht nodig is voor hun eigen regeneratie. Hieronder lees je wat meer over de eerdere avonturen en de drijfveren van Niels.

Niels: ‘Anderhalf jaar geleden ben ik teruggekomen naar Nederland na een ruim twee jaar durende fietsreis van Nederland via de Noordkaap in Noorwegen naar Zuid-Afrika. 42.000 kilometer onderweg met tent en fiets, dan maak je wel het een en ander mee. Maar het thema dat telkens weer terugkwam, was de achteruitgang van de natuur en hoe dat vaak verband hield met de productie van voedsel.’

‘De eindeloze monoculturen en ecologische woestijnen deden pijn aan mijn hart. Hoewel ik ook daarvoor al bezorgd was over de staat van de natuur, is de motivatie om mij in te zetten voor natuurlijke voedselproductie tijdens die reis geboren.’

‘Het afgelopen seizoen heb ik samen met een andere jongen een kleine tuinderij gerund waar we exclusief teelden voor restaurants in de regio. Mede omdat de landeigenaar niet onze regeneratieve visie deelde, zijn we daar moeten stoppen. In mijn zoektocht naar een nieuwe plek heb ik bij Lenteland gesolliciteerd als boer, wat uiteindelijk heeft geresulteerd in een functie op financieel vlak.’

‘Mijn studie en werkachtergrond vóór de fietstocht liggen op het gebied van financiën, waarbij een groot deel van de werkzaamheden bestond uit het maken en analyseren van financiële modellen. Ik wil deze kennis graag inzetten om Lenteland boerderijen te ondersteunen.’

‘De ambitie om zelf boer te worden heb ik uiteraard nog steeds, ik vind het dus ook superleuk als ik de boerderijen kan ondersteunen met fysiek werk. Zo heb ik recentelijk twee weken mogen “farm sitten” op de Strackxhoeve.’

Melissa Nio

Melissa werkt sinds oktober mee aan de communicatie en organisatie van evenementen. Het is een creatieve duizendpoot die graag nieuwe concepten uitdenkt, en dit ook kan vertalen naar de juiste vorm. Ze studeerde Communicatie en Multimedia Design en werkte daarna een aantal jaar in dat veld. Bij een kleine NGO, het grote PostNL en als ZZP’er.

Melissa: ‘Ik hou ervan om mooie verhalen zichtbaar te maken. Om zo aandacht te vestigen op de mensen en projecten die ertoe doen.’

‘Er heeft ook altijd de doeners kant gekriebeld, weg van schermen. Naast mijn werk stortte ik me op eigen projecten in illustratie, houtbewerking, tuinieren etc. (Vraag me om een hobby en ik heb hem al!) Via vrijwilligerswerk op boerderijen in Canada en een permacultuurcursus in Portugal begon ik me steeds meer te verdiepen in natuur inclusief boeren.’

‘De afgelopen 1,5 jaar heb ik met mijn camper door Europa gereisd. Voornamelijk omdat ik nieuwsgierig was naar andere manieren om een leven in te richten. Mijn permacultuur cursus was indrukwekkend, mind blowing en heel veel andere dingen, maar ook erg theoretisch. Ik was op zoek naar de praktijk. De kennis is er blijkbaar al, maar wat DOEN mensen hier mee?’

‘Door veel onkruid wieden, ontmoetingen en kilometers kwam ik terecht bij tuinderijen, biologische wijnmakers en regeneratieve boerderijen. Fascinerend om zo een inkijkje in andere levens te krijgen. En heerlijk om dag in dag uit op en met het land te werken.’

‘Tegelijkertijd kreeg ik steeds meer de drang om te bouwen. Om iets te laten groeien en bij te dragen in plaats van veel leuke, maar altijd tijdelijke projecten. Ik wilde naar huis.

Dat bleek een goede beslissing, want daar zag ik de vacature bij Lenteland. En daar werk ik nu mee aan het ontwikkelen van meer regeneratieve boerderijen in Nederland. Beter had ik het me niet kunnen wensen.’